Falen van de bouw van het Atlantisstrom-prototype en einde van het project op de Faeröer

Waarom hebben we de Faeröer gekozen om het 1e Atlantisstrom-prototype te bouwen?

De Faeröer maken geen deel uit van de EU, maar behoren alleen tot het Deense Koninkrijk.

Daarom kunnen zij getijdencentrales toestaan volgens hun eigen regels zonder rekening te hoeven houden met de EU-regelgeving.

De goedkeuring voor de bouw van de getijdencentrale door alle betrokken autoriteiten werd binnen enkele weken verkregen.

Het grootste probleem op de Faeröer is de kleinere bevolking (ongeveer 50.000 inwoners), waardoor er bijvoorbeeld slechts één groot staalconstructiebedrijf was dat het Atlantisstrom-prototype kon produceren.

Dit metaalconstructiebedrijf wist dat het geen concurrentie had in ons project, aangezien geen enkel ander bedrijf op de Faeröer dit prototype kon bouwen.

Daarom weigerde het bedrijf vanaf het begin garanties te geven voor de bouw, de installatie en het functioneren van het Atlantisstrom-prototype.

1. eerste constructiefout door het uitvoerende bedrijf tijdens de verankering.

Zoals overeengekomen zou het prototype van de Atlantisstrom door middel van stalen staven in de rotsen van het kustgebied worden verankerd. De uiteinden van de verankeringskettingen zouden over de in de rotsen geboorde stalen staven worden gelegd en daaraan van bovenaf worden vastgeschroefd. (zie tekening 1 hieronder)

Het staalconstructiebedrijf verzuimde echter de overeengekomen boutverbinding (zie zilverkleurige boutverbinding op onderstaande tekening) van de ankerkettingen aan de stalen staven die in de oeverrots waren bevestigd.

Daardoor konden tijdens een storm op 27.04.2013, toen de golven hoger waren, de kettingen loskomen van de stalen staven. (zie foto 2 en 3)

De getijdencentrale dreef nadat zij haar ligplaats had verloren en raakte zwaar beschadigd. De berging en reparatie van het Atlantisstrom-prototype was zeer kostbaar. (bonnen op aanvraag)

Deze schade aan het prototype ontstond alleen omdat het gecontracteerde staalbedrijf, in strijd met de overeenkomst, verzuimde de ankerkettingen vast te bouten aan de stalen staven in de oeverrots.

Nadat het prototype was gerestaureerd en opnieuw was verankerd, ditmaal volgens de overeenkomst, hield de verankering het meer dan een jaar zonder problemen uit. (zie foto 4 t/m 7)

Overeengekomen bouten van de ankerkettingen aan de stalen staven, die pas bij de 2e installatie werden uitgevoerd.

Gebogen stalen staven in de rots nadat de ankerkettingen loskwamen doordat de bouten niet waren bevestigd.

Atlantis Current getijdencentrale nog steeds zonder bladen na berging. (bladen liggen op de zeebodem)

Atlantisstrom terug in de werf.

Stalen staven voor verankering in de rots, met vervolgens correct aangebrachte bouten van de ankerkettingen, na de foutieve eerste installatie waarbij de ankerkettingen van de stalen staven loskwamen.

Correct vastgeschroefde ankerketting met de stalen staven in de oeverzone na de 2e installatie.

2. tweede constructiefout van het uitvoerende bedrijf bij het vastschroeven van de onderdelen.

Onjuiste en te zwakke boutverbinding van dragende onderdelen

Het Atlantisstrom-prototype werd in april 2013 ernstig beschadigd nadat het was losgebroken van zijn verkeerd ontworpen aanlegplaats en tegen hoge kosten moest worden geborgen.

De geborgen onderdelen werden op de scheepswerf weer in elkaar gezet.

Begin november 2013 was het prototype, ditmaal goed verankerd en met bouten vastgezet, op zijn installatieplaats en via een onderzeese kabel aangesloten op het omvormerstation aan land (zie constructie op ware grootte, deel 5 Aansluiting op het elektriciteitsnet).

Op 23.11.2013 hebben de schroeven die het aslager verbinden met het zijpaneel aan de andere kant van de generator het begeven.

Hierdoor kwam de as met de schoepen aan deze zijde los van het prototype Atlantisstrom.

Opnieuw moesten alle delen worden geborgen en deze keer correct samen geschroefd en gelast. (zie foto 8)

Dragende stalen elementen werden aan het prototype bevestigd met veel te dunne schroeven.
U kunt zien dat de gebruikte schroeven een veel kleinere diameter hebben dan het gat in de stalen plaat.
Dikkere schroeven waren contractueel bedoeld om de onderdelen stevig bij elkaar te kunnen houden.
door een ernstige fout van de aannemer werden veel dunnere bouten gebruikt, die uiteraard braken onder de belasting in de stroom (zie ook foto's hieronder).

Atlantis Huidige berging na 2e ernstige constructiefout

Na de 2e bouwfout werden alle delen hersteld en opnieuw in elkaar geschroefd, ditmaal met de juiste schroeven (zie foto hieronder).

De schroefverbinding hield ditmaal betrouwbaar stand, gedurende de gehele verankeringsperiode die volgde.

3. bouwfout van de uitvoerende onderneming.

Niet-contractuele en onjuiste uitvoering van de rotorbladen.

Het bevestigde veel te dunne stalen platen aan de rotorbladen, die slechts puntgelast waren en aan de binnenkant gevuld met beton om ons te doen geloven dat ze voldoende staalgewicht en sterkte hadden.

De fabricage en verankering van het Atlantisstrom-prototype was oorspronkelijk met de aannemer overeengekomen voor 1.000.000 euro. Tegen de tijd dat het systeem voor de derde keer werd opgebouwd en geïnstalleerd, hadden wij van het uitvoerende bedrijf € 2.300.000 gefactureerd gekregen.

Het aantal, de vorm en het gewicht van de rotorbladen zijn in verschillende studies aan de TU Braunschweig berekend en in de praktijk getest en geoptimaliseerd in het stromingskanaal van de TU Braunschweig en in het weerstandskanaal van de FU Berlijn. (zie hierboven) Voor een optimale energieopbrengst is het noodzakelijk dat de kleppen niet alleen de vereiste stabiliteit hebben, maar ook het juiste gewicht. De kleppen hebben de minste weerstand tijdens de recirculatiebeweging (zie animatie) als hun gewicht overeenkomt met dat van het water. Deze eigenschap van de kleppen werd overeengekomen met de fabrikant. Het noodzakelijke gewicht van de kleppen moest worden bereikt door voldoende dikte van de staalplaat en het opschuimen van de holle ruimte van de kleppen.

Het uitvoerende staalconstructiebedrijf bereikte het benodigde gewicht niet door staalplaten van voldoende dikte te gebruiken, maar vulde de binnenkant van de kleppen gedeeltelijk met beton om voldoende dikte van de staalplaat te veinzen. Toen wij het gewicht van de kleppen en hun constructie controleerden, kwamen wij dus bedrogen uit. (zie foto's) De kleppen waren bedekt met veel te dunne staalplaten en deze waren, zelfs slechts selectief, aan de stabilisatie-ribben en zijpanelen gelast. (zie foto's hieronder)

Toen de turbine werd verankerd, geïnstalleerd en aangesloten op het lichtnet voor de derde testrun, kwamen de afdekplaten van de rotorbladen al na enkele uren los. (Aangezien wij van de fabrikant geen garantie op het prototype konden krijgen, kon hij deze voor ons vooraf moeilijk te controleren constructiefout maken zonder dat wij achteraf met enige kans op succes juridische stappen tegen het bedrijf konden ondernemen.

Betongewicht steekt uit de binnenkant van de klep

Gebroken laspunt, d.w.z. geen ononderbroken lassen van de binnenste ribben aan de veel te dunne stalen platen.

Afgescheurde dunne staalplaten kort na de ingebruikname van het Atlanisstrom-prototype.

4. einde van het project op de Faeröer

Het uitvoerende bedrijf weigerde elke kosteloze correctie of reparatie van de rotorbladen van het prototype.

Aangezien dit bedrijf het enige staalbouwbedrijf op de Faeröer was en wij alle vertrouwen in dit bedrijf hadden verloren na de 3 ernstige constructiefouten, hadden wij geen andere keuze dan de bouw van het Atlantisstrom-prototype daar af te maken.